Factors affecting mortality in endosulfan ingestion with suicidal intent

Amaç: Endosülfanların birçoğu, insan vücudundaki uzun yarılanma ömrü ve orta derecede toksisitesi nedeniyle kullanımı sınırlandırılmış ya da yasaklanmıştır. Hayatı tehdit edici hatta zaman zaman öldürücü olabilen endosülfana akut ya da kronik maruziyet nadiren rapor edilmiştir. Amacımız literatürde az bulunan endosulfan zehirlenmesi vakalarını analiz etmek, klinik bulgu ve mortalite üzerine etkili faktörleri araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma için acil servise intihar amaçlı ilaç alım ile başvuran tüm hastalar geriye dönük olarak analiz edildi. Bu hastalar içerisinden endosülfan maddesi içeren ilaç aldığına dair kesin kanıt elde edilen 15 yaş üstü 27 hasta çalışmaya dahil edildi. Bulgular: Hastalarımızın yaş ortalaması 26.56±13.6 yıl idi. Hastaların 10’u erkek (%37.1) 17 (%62.9)’si kadındı. Bulantı kusma şikayeti ile başvuran 17 (%62.9), nöbet geçiren 12 (%44.4) hasta, şuur kaybı ile başvuran 15 (%55.5) hasta vardı. Ölen 5 hastanın 5’i de şuur kaybı, nöbet geçirme, takip esnasında nöbet ve mekanik ventilasyon ihtiyacı gelişti. Sağ kalan hastalarda ise 10 hastada şuur kaybı, 5 hastada takip esnasında nöbet ve 5 hastada mekanik ventilatör ihtiyacı saptandı. Sonuç: Özkıyım amaçlı endosülfan alımında şuur kaybı, geliş anı ve/veya takip esnasında nöbet geçirme ve mekanik ventilatöre ihtiyaç duyma mortaliteyi etkileyen faktörlerdir.