Predictive role of attachment styles and personality traits in marital adjustment

In this study, it was aimed to examine the predictive role of attachment styles and personality traits on marital adjustment. 247 married individuals (127 women, 120 men) participated in the study. The Dyadic Adjustment Scale, Experiences in Close Relationships Inventory, Five Factor Personality Scale and Personal Information Form prepared by the researcher were used as data collection tools. The obtained data were analyzed by Pearson correlation coefficient, one-way MANOVA and multiple regression analysis methods. Neuroticism and insecure forms of attachment (anxious and avoidant) were found to be significant predictors of marital adjustment. It was determined that women had a higher level of anxious attachment style. In addition, there was a negative relationship between anxious attachment style and neuroticism and marital adjustment, while a positive significant relationship was found between avoidant attachment style and marital adjustment. The results obtained contribute to a better understanding of the relationships between marital adjustment, attachment and personality traits. Once again, the effect of attachment style on emotional relationship has been revealed. Those working in the field of family and marriage counseling may benefit from these results. While working with couples or married clients, considering their attachment patterns and personality traits can contribute significantly to the therapeutic process. In studies with parents, awareness studies can be conducted on how to develop secure attachment in children.

Bu çalışmada, bağlanma biçimleri ve kişilik özelliklerinin evlilik uyumunu yordama rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya 247 evli birey (127 kadın, 120 erkek) katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Çift Uyum Ölçeği, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri, Beş Faktör Kişilik Ölçeği ve araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler Pearson korelasyon katsayısı, tek yönlü MANOVA ve çoklu regresyon analizi yöntemleri ile incelenmiştir. Nörotiklik özelliği ile kaygılı ve kaçınmacı bağlanma biçimlerinin evlilik uyumunun anlamlı yordayıcıları olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Kadınların daha yüksek düzeyde kaygılı bağlanma biçimine sahip oldukları saptanmıştır. Ayıca, kaygılı bağlanma biçimi ve nörotiklik ile evlilik uyumu arasında negatif ilişki bulunurken, kaçınmacı bağlanma biçimi ile evlilik uyumu arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar, evlilik uyumu ile bağlanma ve kişilik özellikleri arasındaki ilişkilerin daha iyi anlaşılmasına katkı sağlamaktadır. Bir kez daha bağlanma biçiminin duygusal ilişki üzerindeki etkisi ortaya konulmuştur. Bu sonuçlardan aile ve evlilik danışmanlığı alanında çalışanlar yararlanabilirler. Çiftlerle veya evli danışanlarla çalışırken onların bağlanma örüntülerinin ve kişilik özelliklerinin dikkate alınması terapötik sürece önemli katkı sağlayabilir. Anne-babalarla yapılan çalışmalarda çocuklarda güvenli bağlanmayı nasıl geliştirebileceklerine dair farkındalık çalışmaları yapılabilir.