Metabolik Sendrom, Tip 2 Diyabetes Mellitus ve sağlıklı bireylerin sosyodemografik, antropometrik ve biyokimyasal özelliklerinin karşılaştırılması

Giriş ve Amaç: Günümüzde Metabolik Sendrom, obezite ve Tip 2 Diyabetes Mellitus (DM) gibi hastalıklara bağlı olarak gelişen morbitid e ve mortalite oranları hızlı bir şekilde artmaktadır. Bu çalışmada Metabolik Sendrom ve Tip 2 DM hastalarının sosyodemografik özellikleri ile biyokimyasal parametrelerinin kontrol grubu ile karşılaştırılması ve elde edilen bulguların literatür sonuçları g öz önüne alınarak değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Materyal ve Metot: Çalışmada 2007 yılı Temmuz ve Aralık ayları arasında Dicle Üniversitesi Tip Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği polikliniğine yapılan başvurulardan 32 Metabolik Sendrom (MS), 21 Tip 2 DM tanısı almış hasta ile 21 kişi kontrol grubu olarak seçildi. MS ve Tip 2 DM tanısı alan hastalar ile kontrol grubu sosyodemografik, antropometrik ve biyokimyasal değerlerine göre karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya 29 kadın ve 45 er kek olmak üzere toplam 74 kişi alındı . Kadınların BMI değeri erkeklerinkinden daha yüksekti. Gruplar arasında cinsiyet, eğitim, diyet ve egzersiz açısından fark bulunmamaktaydı (sırasıyla p=0.224, p=0.104 p=0.234 ve p=0.504). Gruplar arasında B/K oranı, BM I ve yaş değerleri istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (sırasıyla, p=0.001, p=0.005 ve p<0.0001). Metabolik Sendrom tanısı alanlarda B/K oranı ve BMI değerleri daha yüksekti. Gruplar arasında yapılan biyokimyasal çalışmalarda HDL, LDL, T.KOL, TG , T.KOL/HDL ve açlık kan şekeri değerleri anlamlı olarak farklı bulunmuştur (sırasıyla; p=0.005, p=0.021, p=0.089, p<0.001, p=0.019 ve p<0.0001). HOMA-IR değerinde yaşla artış saptanmış olup (r=0.295, p=0.011), T.KOL/HDL oranı ile HOMA -IR arasında da pozitif korelasyon bulunmaktaydı (r=0.296, p=0.010). Sonuç: HOMA-IR değeri Tip 2 DM’u olanlarda anlamlı olarak yüksek bulunurken; Metabolik Sendrom hastaları ve kontrol grubu arasında önemli bir farklılık saptanmamıştır. Her iki çalışma grubunda da, HOMA-IR değerinde yaşla artış saptanmış olup, T.KOL/HDL oranı ile HOMA-IR arasında da pozitif korelasyon bulunmaktaydı. Yine, BMI değeri ile hem STA – DTA, hem de B/K oranı arasında pozitif korelasyon saptandı. B/K oranı artıkça TG değeri de artmaktaydı. Anahtar kelimeler: Metabolik Sendrom, Tip 2 diyabet, insülin direnci.

Aim: Nowadays, the morbidity and mortality rates of diseases such as Metabolic Syndrome and Type 2 Diabetes Mellitus (DM) increase rapidly. In this study, it was aimed to compare the sociodemo graphic features and biochemical parameters of the patients with Metabolic Syndrome and Type 2 DM with control group and to evaluate the results in view of litherature. Material and Method: In this study, among the patients who applied to Dicle University Faculty of Medicine Family Practice outpatient policlinic during July and December 2007, 32 patients with Metabolic Syndrome, 21 patients with Type 2 DM were taken and 21 patients were selected for control group. Patients with Metabolic Syndrome and Type 2 DM were compaired with control group according to their sociodemographic, antropometric and biochemical parameters. Results: Of 74 patients applied to the study, 29 were female and 45 were male. There weren’t any statistical differencer about gender, education, diet and egzersize between the three groups (respectively, p=0,224, p=0,216, p=0,234 and p=0,504). W/H ratios, BMI and ages were statistically me aningful between three groups (respectiv ely p=0,001, p=0,005 and p=0,0001). Patients with Metabolic Sydr ome had higher W/H ratios and BMI values. Biochemical studies showed that HDL, LDL, T.CHOL, TG, T.CHOL/HDL and fasting blood glucose values vere significantly different between those groups (respectively p=0,005, p=0,021, p=0,089, p<0,0001, p =0,019 and p<0,0001). HOMA-IR values were increasing with age (r=0,295, p=0,011), also there was a positive correlation between HOMA-IR and T.CHOL/HDL ratios (r=0,296, p=0,010). Conclusion: While HOMA-IR values were significantly higher in Type 2 DM group, any differences between Metabolic Sydrome and control groups were not detected. Also in both two study groups, HOMA-IR values were increasing with age and there was a positive correlation between HOMA -IR and T.CHOL/HDL ratios. BMI va lues were positively correlated with systolic and diastolic blood pressures and also W/h ratios. TG values were increasing with W/H ratios. Key Words: Metabolic Sydrome, Type 2 DM, insulin resistance.